Together everyone achieves more

De start kwam eraan en het zonnetje kwam plots piepen. Ik nog snel even mijn pak uit en naar de pipibar, ik dacht zolang ik hem nog vind maak ik daar gebruik van. Wat een geluk zeg, want toen we in het water kropen voelde dit toch niet echt 15°C. Speciale thermometers bij de federatie? J Kris wist dit op voorhand en had stiekem al getraind op koude douches nemen, wat zijn vruchten afwierp, hij had duidelijk nog wat centimeters meer over dan ik. In het zwemmen begon het al fantastisch, alle 3 de teams die voor ons startten hebben we tijdens het zwemmen al opgegeten. Na deze aperitief hapjes konden we al beginnen als voorlopige leider in de wedstrijd. Fré sprintte als een hinde naar de wisselzone om snel te kunnen beginnen aant fietsen, dat zwemmen is toch niks voor mij moet ie gedacht hebben, waar is die vélo? In het fietsen verliep alles vlotjes, alhoewel we allen niet echt geoefende tijdrijders zijn, draaide het met momenten rond met hier en daar een hoekje aan… Misschien zat er daar nog wat verbetering in. Ik hoorde ook constant roepen: drinken é, gasten niet vergeten te drinken é… Na 3 rondjes kwamen we binnen met de fietsen. Bij het lopen begon het voor onze fietsenmaker iets minder, direct een kramp in de kuit. Zijn vrouwtje kan daar duidelijk beter mee overweg. Tip: bij het ontbijt goed zouten bij de eitjes met spek en 2 alcoholische consummaties minder op de vooravond van een wedstrijd. En vooral luisteren tijdens het fietsen: ik hoor het nog zeggen: drinken é gasten… J. Toen begon het é, ik wil niet meer mee, doe maar, kga stoppen, ik ben moe, ik kan niet mee,… Genoeg gezeverd jongen, we zijn een TEAM: “Together Everyone Achieves More”. En onder dit motto pakte onze Kapitein en Chris onze maat terug op sleeptouw. We waren weer vertrokken met iedereen er nog bij. Maar toen besliste onze kapitein zelf, plots toen we de laatste ronde moesten beginnen, om zomaar eventjes het publiek en den asfalt te groeten. Ik hoorde een nadar verschuiven en schrok even, maar Henk bevestigde mij, niks aan de hand, de nadar is nog volledig intact. Tom kwam er met de schrik en wat schaafwonden vanaf en kon snel verder. Tip: Tom gelieve handtekeningen en handjes schudden na de wedstrijd te doen, alsook nadars niet omver te willen lopen in de toekomst, meestal gaan die toch niet uit de weg. J We versnelden nog even in de laatste ronde, Henk moest gedacht hebben: “super mijn vetloopke kan beginnen”. De finish kwam snel in zicht en we kwamen eraan met het volledige team. We waren nummer 1! Voorlopig Belgisch kampioen ploegentriatlon met direct al een richttijd!

Dank aan de inspanningen van supporters, de ploeg en Stefaan en Hilde voor de opvang!

Bjorn Declercq