Vrijdag kwamen we rond 11 uur aan in Maastricht. Het was onmiddellijk duidelijk dat hier wat te beleven viel. Overal spandoeken van Ironman, vele vrijwilligers al druk in de weer, verschillende nationaliteiten van over de hele wereld (zelfs Japan, Zuid-Afrika en Brazilië waren present) met mooie fietsen passeerden de revue, … De sfeer zorgde onmiddellijk voor wat extra adrenaline voor zondag. Maar het was nog 2 dagen aftellen.

Ironman Maastricht is een echt familiegebeuren. Want op vrijdagavond was er een nightrun van 5 km en op zaterdagvoormiddag was er een ironkids met een duatlon voor de kleinsten en een triatlon voor de grotere kids. Het sprak voor zich dat we deze 2 activiteiten er met plezier bij namen. Ikzelf trotseerde de nightrun samen met nog 1500 andere sportievelingen en Marcin waagde zich aan de ironkids met maar liefst 12 km fietsen! Als eerste van zijn categorie kwam hij uit het water, bij het fietsen kon hij aansluiten bij een categorie ouder, maar in de 4^de ronde liep het even mis. Een medekandidaat mispakte zich in een bocht waardoor Marcin onderuit ging. Maar met wat schaafwonden en na het heropleggen van de ketting sprong hij terug op de fiets en kon zo zijn eerste plaats nog verdedigen. De achtervolger naderde zo op 20 seconden, maar in het lopen hield Marcin stand en behaalde zo zijn 1^ste overwinning op een triatlon. Deze keer won België wel van Wales 😉

Niet alleen wij vertegenwoordigden NLT in Maastricht. Ook Bram Laevens was van de partij en tal van supporters kwamen ons vergezellen: Charlotte en Chris, Pascal en vriendin, Jari en Andy en Dirk Thery. De steun van familie en vrienden is altijd leuk meegenomen en zo was het aftellen naar zondag veel plezanter. Ook de vele berichtjes van de thuisblijvers of zij die al in andere oorden verbleven zorgden dat de tijd vlugger voorbij ging.

En dan was het zo ver. 4 uur ’s morgens opstaan, ontbijten en met goede moed naar de start. Al het materiaal nog eens controleren en de bevoorrading aanvullen en zich naar de zwemstart begeven. Het was een rolling start: elke seconde start 1 atleet. Dit zorgt voor minder kloppen en vlottere start. 7u27 startte Vincent het zwemmen. We konden hem de hele tijd volgen langs het water tot de Australian exit. Daarna verloren we hem uit het oog en haasten we ons naar de zwemfinish. Na 1u 3min kwam hij uit het water. Super gezwommen!

Enkele weken geleden hadden we het fietsparcours reeds verkend en met de vele beklimmingen zou dit een zware noot om te kraken zijn (1750 m hoogtemeters). Bij de verkenning waren we tot de conclusie gekomen dat het zeker niet mocht regenen op de raceday, want dan zouden de afdalingen, de vele bochten en kasseistrookjes toch wel gevaarlijk zijn voor valpartijen. Maar de weergoden hadden onze gebeden niet verhoord en het regende bij momenten pijpenstelen. Gelukkig werd Vincent dit jaar gespaard van een valpartij en beëindigde hij het fietsen van de 181,8 km in een mooie tijd van 5u35.

Na het aantrekken van droge kledij kon de marathon beginnen in het zonnetje. Via Athlete tracking konden we zien dat het tempo goed zat en het ook zo bleef.

Bij zijn laatste ronde begaven we ons naar de finish en wachtten vol spanning af. Even controleren hoe de andere atleten van zijn agegroup het al hadden gedaan. 10 minuten voor dat Vincent er was, waren er nog maar 2 atleten toegekomen. Dit zag er dus heel goed uit. Er werden 4 slots uitgedeeld voor Hawaii, dus even toch wat hoop koesteren. 5 minuten later waren er toch al 5 atleten toegekomen, maar we zagen een top 10 wel nog haalbaar. Waar we vooraf niet van durven dromen hadden. En dan was het zo ver. Na een marathontijd van 3u20’ finishte Vincent voor de 2^de maal als Ironman in een tijd van 10u09’56”. Deze tijd was goed voor een 122^ste plaats overall en ja een 10^de in zijn categorie. Zijn knappe looptijd was goed voor een 51^ste looptijd overall ondanks de last van de maag (door de gellekes) en de kramp in de bil in km 35. Chapeau!

Dit is een verdienste voor het vele trainen en door de steun van de supporters, de coach en de familie.

Ironman Maastricht 2016 was er eentje om in te kaderen. Voor zij die nog een Ironman willen doen: een aanrader voor deelnemers en supporters.

Verslag van Petra Depaepe