Reeds een aantal jaren kondig ik mijn afscheid aan de triatlonsport aan. Eindelijk is het ervan gekomen. Het triatlonpensioen was voorzien voor 2018(eigenlijk al veel vroeger!) maar wegens selectie in Ieper voor EK/WK kwartafstand bij de age-groupers en het feit dat beide wedstrijden wel op doenbare afstand lagen, dan toch de beslissing genomen van er nog een extra-jaartje bij te doen.

Alhoewel het lichaam toch wel serieuze mankementen begint te vertonen (rug, schouder, recent elleboog) ben ik er toch nog eens volledig voor gegaan. Maar nu is het doek gevallen. Het seizoen gepland richting EK in Weert en WK in Lausanne. In Weert was het target eindigen in de eerste helft en zelfs stiekem hopen op wat beter. Daar werd ik nogal serieus met mijn neus op de feiten gedrukt. Alhoewel mijn niveau aanvaardbaar was eindigde ik daar maar als 34e op 55 deelnemers. Het niveau van de deelnemers was van een andere orde als in de Belgische wedstrijden! Het WK was voor 1/9 gepland. Via de Belgische triatlonfederatie werd een groepsverplaatsing en hotel voorzien om toch maar zoveel mogelijk deelnemers richting Lausanne te krijgen. Onder leiding van duivel doet het al, Werner Taveirne, werd het voor mij een onvergetelijke afsluiter van mijn triatlon carrière. De entourage en dagen voorafgaande aan het WK kan men gerust vergelijken met een IM. Het aantal deelnemers ligt er zelfs nog wat hoger. Tijdens de wedstrijdbriefing liep ik clubgenoten Nadine Kempinaire en Andres Scherpereel tegen het lijf. Ik was dus niet de enige NLT vertegenwoordiger.

Op vrijdag en zaterdag was ik toeschouwer van de elite-wedstrijden en tussendoor vernam ik de dnf van Nadine.

Focus lag volledig op zondag 1/9. Mijn laatste triatlon. Het deelnemersveld was nogal divers met USA, GBR, CAN, AUS en SUI in de meerderheid. Geen zenuwen zoals altijd. Het zwemmen verliep zoals in Weert, niet goed dus. 104^e op 155 age-groupers 55+ in een non-wetsuit swim in enorm woelig water. In het fietsen moest dus 1 en ander rechtgezet worden. 40 km fietsen met 566 HM. Met een 39^e fietstijd stond ik terug tussen de mensen. Het loopparcours was ook uitdagend met 2 rondes met een 3-tal klimmetjes waarvan eentje van 15%. In het loopnummer nog wat kunnen opschuiven in het klassement met als resultaat 59^e op 155. Doel bereikt! Ruimschoots in de eerste helft op een heus WK en 3^e belg. Een waardige afsluiter! …. En heel veel ongeloof bij een aantal Belgische deelnemers en Werner wegens mijn laatste wedstrijd.

Achteraf vernam ik het prachtige resultaat van Andres, 6^e in zijn age-group. Chapeau!

Als ik zo overloop wat ik allemaal volbracht heb, 3 IM’s, Ek kwart, WK kwart, een heel pak halve en nog meer kwarts, heel wat top-5 plaatsen in mijn age-group; dan kan ik met een tevreden gevoel terugkijken op wat geweest is.

Triatlon is a way of life die ik enorm zal missen. Wat ik bij NLT maar ook in Lausanne ervaren heb is dat triatleten/duatleten collega’s en vrienden zijn met tonnen respect voor elkaar; geen tegenstanders. Het zijn enkelingen die tijdens de wedstrijden elkaar passeren zonder bemoedigend woordje, meestal is er die vlugge oppepper van een ploeggenoot, de aanmoedigingen van de supporters.

Dank aan de NLT-familie voor de jarenlange vriendschap, dank aan mijn madam om mij altijd te steunen en veel geduld te hebben, dank aan mijn zoons die mij dankzij hun duatlon-furie kennis hebben laten maken met deze prachtige sport!

Sporten zal ik blijven doen, het maakt gewoon deel uit van mijn leven. Mijn zwakste discipline zal ik laten voor wat het is. De donderdagverplaatsing van het ochtendzwemmen richting Kortrijk zal ik al niet meer meedoen, 1^e stap richting afbouw.

In trio ben ik er nog eens bij in Ieper.

Succes NLT! Gegroet sportende Vrienden! “Jie Pie” is uiteindelijk dan toch gestopt met triatlon!