Op 3 oktober vertrok ik samen met Bert Verbeke(ex-zwemmer) en Koen Van Rie (voormalig atletiektopper en winnaar van de 20km van Brussel) richting Hawaii Kona zo een 12000km hier vandaan. We waren er een kleine week op voorhand om te wennen aan het klimaat en om de jetlag te verteren er zit namelijk een tijdsverschil van 12h tussen België en Hawaii. We logeerden in een Condo (soort vakantiehuis) en de taken werden netjes verdeeld.

De voorbereiding ter plaatse was vlekkeloos, we werkten nog enkele stevige trainingen af op het parcours maar werden toch wel steeds geconfronteerd met de hitte, overdag steeg de temperatuur er geregeld boven de 40 gr, ook konden we op een zwemtraining in de Pacific Ocean genieten van de dolfijnen die plots meezwommen met ons.

Race Day: We stonden op om 3h30 om te eten en dat bestond uit wit brood met honing of confituur, havermout en één kopje koffie erbij. We hadden niet veel tijd want het ging er erg druk worden bij de start en we moesten nog enkele praktische zaken regelen zoals onze nummer laten body printen, banden blazen, eten en drinken klaar maken voor de ganse dag…en om 6h55 was de start voorzien, een halfuur na de Pro atleten. Voor de start van de pro’s werd het Amerikaanse volkslied ingeluid en begon de spanning toe te nemen, want gelijk waar je keek zag je stuk voor stuk afgetrainde age group atleten.

Zwemmen: Het zwemgedeelte vond plaats in de stille oceaan en dit zonder pak want de watertemperatuur bedroeg 26gr. .Klokslag 6h55 ging het startschot af en weg waren we met zo een 2500 atleten, de eerste honderden meters is het dan ook één groot gevecht en na iedere boei terug van hetzelfde na 1h03 en 4km zwemmen kwam ik relatief fris aan wal en had economisch gezwommen. Onmiddellijk de juiste zak zoeken met fietskledij, de tent binnen omkleden en ondertussen insmeren met zonnecrème want de zon is ondertussen van de partij.

Fietsen: Ik vertrek in ongeveer 400 ste positie en kan onmiddellijk een goed ritme fietsen, op de teller staat bijna continue 40km/h en het gaat hard maar ik blijf de focus houden op mijn voedingsplan na 90km is het keerpunt bereikt en kunnen we op dezelfde weg terug draaien, ondertussen is de wind stevig aan het opkomen en is het duwen om vooruit te komen en één boodschap niet vergeten voldoende eten en drinken en iedere bevoorrading kap ik ijs en water over me heen om af te koelen ook pak ik geregeld zout aan om niet te hydrateren. Uiteindelijk kom ik na 180km fietsen met geen meter vlak binnen in een tijd van 5h07’ en dit rond plaats 350.

Lopen: Eens gewisseld van fietsen naar lopen, begin ik aan mijn marathon en voel ik dat de warmte een grote rol zal spelen de temperatuur is ondertussen boven de 40gr ik kies voor een tempo van 4’20”- 4’30” /km en dit probeer ik zo lang mogelijk aan te houden, iedere bevoorrading kap ik ijs in mijn pet en loop ik met 3, 4 sponzen in mijn hand. Ik voel wel dat ik in een goed ritme zit en continue plaatsen opschuif. Vanaf Energy lap begin ik verval te krijgen maar ik blijf andere deelnemers inhalen mijn tempo is dan ook gezakt naar 4’45”/km-4’50”/km. De laatste 10km krijg ik het wel even hard maar ééns je de stem hoort van IM Speaker Mike Riley “Yes jou are and Ironman” dan weet je dat je er bent en verbaasd ben ik bij het zien van 212pl/alg en 27pl age group in een tijd van 9h48’ doe ik 20’ beter dan 2013 en 400pl. En wetende dat er 100 pro atleten starten zit ik dicht bij de top 100.

Langs deze weg wil ik jullie nog eens allemaal bedanken voor de steun, want zonder jullie steun was het voor mij een moeilijke opgave geweest.

Mahola, Steven