In vertraagd relais….het verslag van de Ch’Triman in Gravelines

Twee weken geleden ging de Ch’Triman door in Gravelines (Noord-Frankrijk). Bij aankomst zaterdagmiddag moesten we nog eens goed kijken dat we niet verkeerd waren gereden en op de weide van Werchter waren aanbeland. Het was een heuse festivalsfeer met podia, luide muziek, vettig frietkot, mega veel sfeer en vooral veel enthousiaste mensen ! Gelukkig waren er ook nog wat atletische lijven, vlaggen en een wisselzone om ons eraan te herinneren dat dit vooral een sportief weekend zou worden.

Op zaterdag stonden we traditioneel (3de jaar op rij) klaar om onze kindjes te begeleiden richting wisselzone voor hun respectievelijke wedstrijden. Er waren zeer veel verschillende voor alle leeftijden en afstanden dus was het een komen en gaan van jewelste. Ik vrees dat ik wel wat mensen zou kunnen vergeten dus hoop dat niemand me dit kwalijk neemt. Er zijn echter naast de zeer vele ereplaatsen voor de massaal opgekomen NLT-jeugd toch een aantal zaken het vermelden waard. Laura Tanghe was de eerste in haar reeks XS (sprint-triatlon) en Anse en Lara waren elkaar waard. In de volgende manche was ook Lotte Vandekerckhove bezig aan de wedstrijd van haar leven maar moest opgeven door kettingbreuk relatief snel in de fietsproef. Nele Dequae bemachtigde de derde plek. Prachtprestaties ook voor Maarten, Ruben, Seppe, Laura D.

Daarna was het bij de jeugdwedstrijd aan Jarne, Vic, Arno, Remy, Marie en Lise om het beste van zichzelf te geven. Marie en Lise kwamen dicht bij elkaar uit het water en Marie kwam als 2de meisje binnen in de wisselzone na het fietsen. Lise was echter niet te stuiten en in de afsluitende loopproef liep ze nog naar de tweede plek. Het zonnetje was van de partij in de namiddag en het was dus een meer dan geslaagde dag voor triatlon en zeker ook voor NLT met verschillende podiumplaatsen.

Aangezien er ook de zondag heel wat NLT-ers aan de start zouden staan voor de Ch’Triman 113 was het richting hotel voor een gezonde schotel en een vroege duik tussen de lakens. De wedstrijd startte pas om 12h dus was het een rustig ontwaken en stevig ontbijten. Rond 10h was de wisselzone al geopend (om 7h vertrok de Ch’Triman 226 en deze mannen moesten veilig de wisselzone hebben verlaten) en was het een prettig weerzien met de hordes blauw. Ondanks wat fijne regendruppeltjes en toch wel wat wolken zat de sfeer er goed in. Alles klaar leggen in de wisselzone en dan richting de lange rijen aan het toilet. Iedereen (inclusief de darmen) leek serieus in form ! Laura Tanghe kon de microfoon bemachtigen van de speaker en nodigde alle NLT’ers uit om 11h30 aan het podium voor een NLT-foto. En effectief hebben we het boeltje daar dan maar overgenomen. Ze vonden het prachtig en toen werden er maar wat merchandising spullen in het rond gegooid : voor elk wat wils. Het was een goeie voorproef van de zwemstart en de NLT-jeugd liet zich niet onbetuigd : petjes, drinkpullen, fietstas, polo, … de handjes graaiden gretig in het rond.

Om 5 voor twaalf (we wisten onmiddellijk hoe laat het was) werd iedereen vriendelijk uitgenodigd om het water in te gaan. Het startschot werd precies om 12h gelost en het was de moeite : ondanks het feit dat het een zeer brede start was gaf het toch vonken met de ladies, gents en relay-teams allemaal samen. Het was voor de meesten een tijdje zoeken om wat privé-zwemwater te vinden en daarbinnen een leuk tempo om de 1.9km af te leggen. Het zwemparcours was rechthoekig en in het terugkeren tegen wind en dat was toch bij wijlen wat lastig. Erevermelding voor Sofie die hier de spits afbeet en als eerste NLT-er uit het water kwam na 28 minuutjes. Tijdens het zwemmen al kon je merken dat de zon zich ook niet onbetuigd wilde laten en kwam ze al nu en dan door het wolkendek piepen.

Een – voor de meesten – snelle wissel later mochten we de fiets aan de hand nemen en konden we erin vliegen en dat is best letterlijk te nemen. Een paar korte bochtjes om van Paarc weg te geraken en dan was het op glooiende Franse wegen genieten van topsnelheden. Wat een plezier – voor eventjes dan toch. In Watten bleek dan plotseling dat er toch wat hoogtemeters aan te pas zouden komen en de organisatie had er niets beter op gevonden om deze allemaal in één lange helling te steken. Weg tempo… Ondertussen was het al duidelijk dat er wat veel volk was voor de relatief smalle wegen en het was stayeren alom. Zelf viel me de onaangename eer te beurt om de 2de penalty in mijn carrière op te strijken. Voor mij persoonlijk was deze nog meer onterecht dan de vorige keer (toen een teamgenoot in de teamtriatlon in Doornik vorig jaar een gelleke naast zijn bak smeet en we als team een penalty opstreken…). Er werd zeer veel gestayerd maar met de hand op het hart… echter de arbiter heeft altijd gelijk dus het vloeken was binnensmonds en ik kon me nog 60km kwaad maken op mijn pedalen. En dat was nodig want plotseling bleek dat de topsnelheden niet aan de superform lag maar wel aan een heuse rugwind. Aangezien de fietsproef in 2 lussen werd gereden stonden we plots voor een muur van wind : weg tempo… Fré haalde hier het allerbeste uit zichzelf en liet de andere NLT-ers het nakijken met een toptijd van 2h21.

Het afsluitende loopgedeelte konden we onder een stralend zonnetje afleggen en het was genieten op 50/50 offroad en jaagpad rond het zwemparcours. Na 1km mocht ik zelf een plaatsje opzoeken in de schaduw en groot was mijn verbazing om nog 2 Vlamingen (Kortrijk en Oudenaarde) in de strafbox te vinden. Zeker Henk Lemey was volgens mij absoluut niet schuldig aan stayeren en deed eveneens zijn uiterste best om afstand te bewaren en zelf weg te rijden van de groepjes. 2 dingen vielen op : de 3 man in de strafbox waren Vlamingen en volgens mij onschuldig. Zou de arbiter toch een beetje chauvinistisch zijn geweest ? Lap, 4 minuten aan de broek en na 1 minuut zag ik Tom en Fré bijna handje in handje voorbijlopen : het zou een lange achtervolging worden…

Doordat er verschillende lussen werden gelopen en er 2 rondes werden gelopen konden we genieten van uitzicht op andere NLT’ers en op de vele supporters. Nikki kwam me nog voorbij gevlamd (focus hé Chris !) en schreef het NLT-parcoursrecord op zijn conto (<1h24). Gelukkig voor hem liep Major Tom de eerste ronde maar op 80% maar was toch de eerste NLT-er en 5de veteraan in 4h28 en 26ste algemeen. De NLT-top-drie zat dicht op elkaar met de 28ste plaats voor Fré op 50 seconden en ikzelf nog een anderhalve minuut later. Zalig ! Met zeer veel topprestaties en ‘personal bests’ voor de vele NLT-atleten. Te veel om hier allemaal op te noemen dus kijk het gerust eens na op http://www.prolivesport.fr/evenement/chtriman-gravelines-2017_269/live.html#CHTRIMAN 113. Met 3 trio’s (2x eerste plaats voor NLT (dames en gemengd). Ook nog ereplaatsen voor Charlotte (1ste dame bij de veteranen) en een 2de plaats voor Fréderick (duatlon veteraan). Raf Deprez in 4h40 en Steven Van Dessel 10’ later. Koen en Pieter handje in handje over de meet in 5h03. Ze konden niet wachten op Charlotte die 2’ later onder de boog door liep. Simon Callewaert kwam kort daarna de recupzone binnengewandeld en het was wel koppeltjesdag want ook Tamara en Kris kwamen hand in hand over de meet !

De vele supporters hebben luidruchtig laten horen dat het goed was en dat mocht ook want met 13 jeugdatleten, 15 individuele, 3 trio’s en 1 duatleet waren de Belgen goed vertegenwoordigd. Hartelijk dank hiervoor. En wie had er vandaag weer ongelijk ? Natuurlijk de supporters en atleten die er niet bij waren – want net als in Choissy-Au-Bac vorig jaar – was er baguette mitraillette ! En de obligate schranspartij met vettige frietjes voor jong en oud. Tot op de volgende afspraak.

Chris Deleersnyder