In een vorig verslag probeerde ik een aantal mensen warm te maken voor Ironman in het algemeen. Nu durf ik een poging wagen om jullie heel specifiek warm te maken voor IM Maastricht volgend jaar. Deze wedstrijd lijkt me uiterst geschikt om hier met een massa NLT-atleten naartoe te trekken. Het is dicht bij huis, het is midden in het zomerverlof, er is de mogelijkheid om deel te nemen in relay (slechts 2 wedstrijden in Europa) en het is nog een jaartje te gaan waardoor er tijd is om in te schrijven en – belangrijk – te trainen.
Een Ironman is niet te onderschatten. Er moeten heel wat trainingsuurtjes in worden gestoken, maar als je een realistisch doel stelt is de eindmeet perfect haalbaar. Als je kijkt naar de statistieken, dan zal het zeer hoog percentage first-timers tijdens iedere race je verbazen. Bovendien, als je tijdens een wedstrijd kijkt naar sommige deelnemers dan zijn velen onder jullie op vandaag reeds beter voorbereid. Als je er dan de historiek nog eens zou naast leggen, dan zou je er versteld van staan dat sommigen amper al aan 1 gewone triatlon (om het even welke afstand) hebben deelgenomen of dat gasten (en dat zijn de echte zotten) amper degelijk getraind hebben voor deze dag.
Ik wil hiermee zeker de prestatie niet naar beneden halen. Als je kijkt naar de toptijden en het schijnbare gemak waarmee sommigen met deze afstand omspringen, dan zijn dat werkelijk hoogvliegers. Maar het is niet correct te denken dat het een onmogelijke opgave is. Mits inzet, training en serieus wat goesting is dit een unieke belevenis. De twee allerbelangrijkste zaken zijn volgens mij om een realistisch doel te stellen en gezond aan de start te komen. Een realistisch doel bij een eerste deelname is om de meet te halen met een iet of wat comfortabel gevoel. Het geeft bovendien geen zin om zwaar overtraind van blessure naar blessure te sukkelen. Het aantal uren voorzichtig wat opdrijven en niet plots beginnen met helemaal andere dingen te doen dan je jaren ervoor al aan het doen bent.
Indien je jezelf (nog) niet geschikt vindt om de 226km zelfstandig af te leggen zijn er eveneens andere opties. Als je een team van 3 kunt samenstellen, dan kan je de afstand opdelen. Of, Maastricht is helemaal niet zo ver, je kan ook steeds komen afzakken om de andere NLT’ers een hart onder de riem te steken. Maastricht schijnt een pittig parcours te zijn, maar tijdens de editie van dit jaar hebben we een aantal uiterst geschikte scouts uitgestuurd die verslag zullen uitbrengen. Bram, Vincent en oudgediende Henk zullen ons kunnen vertellen hoe hard het genieten is op de wegen rond Maastricht. Na dit verslag kan je al eens de website www.ironman.com bekijken en wat wild worden. Binnen een week of 2 – en nadat je je hebt laten inspireren door de verhalen van de verkenners – kan je dan beslissen of je je al dan niet wil inschrijven.
Als je dit ooit wil doen, waarom dan niet volgend jaar ? Anything is possible.
http://eu.ironman.com/nl-nl/triathlon/events/emea/ironman/maastricht.aspx#axzz4Eqf5naeL
Chris Deleersnyder