Het begint zo langzamerhand wel een constante te zijn om ieder jaar opnieuw een paar wedstrijdjes af te vinken. Hierbij probeer ik wel telkens een paar gloednieuwe uitdagingen toe te voegen aan het lijstje. Dit weekend was het echter al voor de derde keer op rij dat ik het startschot hoorde en opnieuw was het genieten van begin tot eind. De kans is dus heel groot dat dit ook in 2020 één van de hoogtepunten zal worden.
Op zaterdagavond om 18h30 draaiden we – zeer toepasselijk – het steegje in richting onze B&B. Het adres Fin-de-Ville 2 omschreef perfect waar we ons bevonden. Ted – de guitige Hollander en onze gastheer voor de avond – ontving ons werkelijk met open armen. De partners in crime zouden allen in duo deelnemen aan de GrandRaid en dit voor de lange (Stijn&Tom – ST, Bruno&Jurgen – BJ, Fré&ikzelf – FC) of de korte (Lotje&Natje – LN) afstand. Maar alvorens we ons hoofdje te rusten kunnen leggen moeten alle reserves natuurlijk op peil worden gebracht en gestapeld hebben we.
Ted was als voormalig chef-kok de perfect gastheer en na de terrine, de bisque afgelengd met Cognac, de pasta met ribkotelet volgde een copieuze tarte tatin afgewerkt met speculoosijs. Dit leek onderhand eerder in de richting van een gastronomisch weekend te neigen. Ondertussen werd weliswaar de wedstrijdstrategie haarfijn uitgespit en werden weeral toekomstige plannetjes gesmeed. Dat alles overgoten met Kronenbourg1664 (of was het dan toch Delhaize365 ?) en rode en witte wijn, uiteraard alles met mate.
Na een verkwikkende nachtrust werd het festijn gewoon verdergezet met pannekoekjes, croissants, spek met ei en uiteraard ook gewoon brood met honing en huisgemaakte confituur. Heerlijk is het eten zonder de rem op als je weet dat je de komende paar uur minstens 3x zoveel calorietjes zal verbranden. Na de maaltijd werd alles in stelling gebracht en zaten we stipt op tijd in de wagen om de verschillende wisselzones te verkennen en ons tijdig naar de start te begeven.
De wedstrijd oogt zelf trouwens ook als een meergangenmenu. Als opener prijkt daar een tochtje met de kayak van 4km (2km voor de korte afstand). Per wave vertrekken er een 100-tal bootjes dus wordt er wel wat strijd geleverd op het water. Eénmaal een goeie positie en een goed tempo gevonden is het genieten van het opkomende zonnetje boven de barrage. Een paar bochtjes zorgen ervoor dat je toch wel tactische meters kan nemen tussen de bomen op de oevers. Na het keerpunt zien we eerst BJ voor ons en komen we ST tegen die nog aan het opkomen zijn. De dames zouden pas in de volgende wave starten. We roepen nog “ahoi” naar ST en stomen goed door om langs BJ te komen. Het komt niet tot enteren maar na wat psychologische oorlogvoering kunnen we toch enkele hectometers nemen alvorens de wisselzone binnen te glijden.
In de wisselzone komen BJ relatief snel bij ons maar daarna zouden we elkaar niet meer tegenkomen tot aan de finish. Op de mountainbike duiken we bijna onmiddellijk de bossen in voor 22km technisch parcours. De hellingen zijn steil, de riviertjes waar we door mogen ondiep en de afdalingen afwisselend glooiend en genietend en dan weer technisch en gevaarlijk. Maar de veiligheid primeert uiteraard en zelfs de koprol maakt Fré zonder kleerscheuren (op zijn kous na). Het weer was schitterend zodat we het nooit TE warm kregen en dat het helemaal niet erg was dat we vergaten zonnecrème te smeren.
Via een korte afdaling door het bos kom je het voetbalterrein opgereden en mogen we na een snelle wissel onmiddellijk starten met de 8km trail. Na een korte intro op de weg duiken we opnieuw het bos in voor een prachtige klim en een steile afdaling. Mijn partner is zwaar onder de indruk van de atletische topprestaties van onze landgenote Nina en kan een tweede koprol niet onderdrukken. Ondertussen moedigen we alle mededeelnemers en –neemsters aan. We beginnen hier en daar duo’s op te pikken die in de wave één uur voor ons zijn gestart en dat is enkel een boost voor het zelfvertrouwen.
Ook elkaar is het constant aansporen om nog net dat laatste restje uit te lepelen en dan opnieuw te gaan zoeken naar nog een vers vaatje om uit te tappen. Opnieuw de wisselzone in voor nog 14km mountainbike. De brug aan de wisselzone is een spektakel an sich en bereid ons onmiddellijk voor op de volgende klim van 2km (*). Het laatste deel van de 1ste lus komt terug en het is snel aftellen naar het afsluitende deel. Het is zwaar, het is lastig maar naarmate je het einde van de wedstrijd nadert besef je meer en meer dat het een luxe is om zo leuk te mogen afzien. Met een 5-tal teams doe je door het wisselend wedstrijdverloop ook constant haasje over en begin je elkaar bijna met naam aan te moedigen.
Het afsluitende deel van de wedstrijd is een run-bike maar waarbij je niet bij elkaar hoeft te blijven. Opnieuw de brug over en daarna wisselen we een 2 keer zeer snel om wat op krachten te komen. Maar daarna volgt (*) die klim van bijna 2km en geraak je als loper eigenlijk sneller vooruit dan de fietser. Het is een eindje na de top dat Fré me langs komt gestoven en om zoveel als mogelijk meters te nemen sprint je je makker gewoon voorbij, plant je fiets tegen een boom en begint als een gek verder naar beneden te sprinten. En dat gebeur telkens opnieuw waarbij je je telkens Usain Bolt voelt (maar dan wellicht een oudere versie daarvan) en dan zeer kort kan uitblazen op de fiets.
Na nog een laatste korte technische passage en de spektakelbrug draai je op richting finish. Het aantal bekende triatlonpakjes zijn niet op te noemen. TriTeams van over heel België en ook redelijk wat atleten vanuit Frankrijk en Nederland komen aan de start. Na ons komen BJ over de meet en samen wachten we op de finisch van LN die zich ook schitterend hebben kunnen uitleven. De 2de mountainbikelus hebben ze niet moeten afleggen en ook in het lopen werd een hoek afgeslaan. We blijven keihard supporteren totdat ook ST over de meet komen. Geen accidenten, iedereen zeer voldaan en vol anekdotes !
Als afsluiter nog een frietje gaan stekken in een Vlaamse friterie. Volgend jaar eventueel op het programma : de TrailRun op zaterdag en de GrandRaid op zondag ?

Chris Deleersnyder