Geen oog voor vrouwelijk schoon tijden Ironman Kopenhagen

Op 20/08 om 2h ’s morgens was het zover. Telefoon van Kurt D’Haene : waar zit je, ben je al onderweg naar Heestert? Frans staat hier al aan mijn deur. Frans was onze chauffeur die ons naar airport Charleroi ging brengen. Frans was oud voetballer en hierdoor was hij graag op tijd / 30minuten te vroeg. Kurt heeft nog vlug zijn pannenkoeken opgegeten zodat het voedingsplan niet ontregeld zou geraken.  Hier mogen er geen fouten gemaakt worden. Tegen 8h stonden we met onze voetjes op Deense grond. Daar gingen we beiden onze eigen weg. De geheimen van de laatste wedstrijdvoorbereiding werden niet gedeeld met elkaar. Toen kreeg ik een licht vermoeden dat het een mentale kwestie ging worden.

Op vrijdag nog eens een km gaan zwemmen, prachtig helder zwemwater. Enige opmerking,  er was geen zwarte streep om me op te richten.  Zaterdag nog een beetje gaan fietsen met Kurt, beetje spanning op de benen zetten. Na het fietsen werden de afspraken gemaakt voor de bike-check-in. Nog vlug 4km gaan lopen met 4x rollen zodat we klaar waren voor zondag.

Na bike-check-in, nog een mondje gaan eten in Tivolipark. Hier laatste ultieme wedstrijdvoorbereiding uitgevoerd:1 bruin biertje en 1 glas rode wijn (gouden tip van de uber ironmans Chris D. En Fre A :waarvoor dank). Van stress geen sprake meer.

Zondagmorgen kwam ik uitgeslapen aan de start. Samen met Kurt ons klaargemaakt voor de start. Met dank aan Delphine om ons hierbij te helpen.  Gelukkig hadden we beiden een pot uiercreme mee, op deze pot komen we later terug. Om 7h50 sprong ik in het water voor de zwemproef,  alles liep vlot. Super gevoel enkel een klein gevecht met enkele waterplanten. Blij na wedstrijd te horen dat Kurt de plantjes ook heeft tegengekomen.  Fietsproef bestond uit 2 rondes van 90km. Dit over een licht golvend parcours. 1000hm over 180km. Hier de focus op eten drinken. Iedere 30minuten iets eten en drinken. Na een leuke fietsproef de loopsloefjes aan voor de laatste uitdaging van de dag. De loopproef. Dit waren 4 rondjes doorheen de stad en haven. Evenals passage langs de zeemeermin van Copenhagen.  Ik ben blij dat Delphine me dit wist te vertellen want ik heb geen zeemeermin gezien. Ik kijk dan ook niet naar ander vrouwelijk schoon. Gelukkig hadden we onze supporters staan tijdens de looprondjes.  Deze konden onze prestaties volgen via de Ironman-app, soms stonden ze wel teveel naar hun scherm te kijken zodat we als loper zelf dienden te roepen als we passeerden. #Yara D’haene. De derde ronde zag ik voor de eerste maal de finish, was toch een geruststelling zag het niet echt zitten om nog een 5de toertje te doen.

Eenmaal over de aankomst was er het blij weerzien met onze supporters.  Thx aan hen voor de vele aanmoedigingen en de vele leuke foto’s.

Op maandagavond hadden we onze terugvlucht. Hier konden Kurt en ik onze ervaringen uitwisselen.  Kwamen we tot de conclusie dat we beiden enkel last hadden van onze nek, die paars zag en volledig geïrriteerd door de wrijving van ons wetsuit.  Gelukkig hadden we beiden een pot uierzalf mee.

Slotconclusie: zeker voor herhaling vatbaar. Thx Kurt voor de vele trainingen samen en het leuke weekend. Thx iedereen van NLT voor de vele leuke berichtjes. Aan iedereen die twijfelt om zich in te schrijven voor Ironman: niet twijfelen, inschrijven, trainingen afwerken en dan kan iedereen de woorden  “you’re an Ironman” horen.

Wim Putman