Zaterdag stond het EK beloften op het programma. Een dag waar ik al een tijdje naar uitkeek. Samen met mijn trainer, Kurt Lobbestael, hadden we van deze wedstrijd een hoofddoel gemaakt. De trainingen werden aangepast in functie van deze wedstrijd. Ik kon dus zeker beschikken over een goede voorbereiding! Ik reisde een dag vroeger af naar Holten samen met Charlotte Deldaele en Jelle Geens dan voorzien was door de federatie om over een goede nachttrust te beschikken 2 dagen voor de wedstrijd. Die donderdag verkende ik nog het parcours en het was nog niks veranderd met alle voorgaande jaren dat ik in Holten deelnam
Zaterdag om 13u45 werd het startschot gegeven van onze wedstrijd. Ik kende een 5-tal goede slagen bij de start, daarna was het al vechten geblazen. De eerste boei werd ik al ondergeduwd en zag ik allemaal pakken boven me zwemmen. Ik hapte naar lucht en probeerde direct verder te zwemmen. De volgende boei werd ik naar achter getrokken door verschillende meisjes. Nog nooit heb ik zoveel moeten vechten in het water. Het resultaat na 1 zwemronde was dan ook niet goed. Ik kwam als 31e uit het water. Ik probeerde nog enkele plaatsen goed te maken, maar tevergeefs. Ik kwam de wissel in als 31e en verliet hem vrij snel. Ik sprong op mijn fiets en begon direct het gat toe te rijden. Ik veronderstelde dat er meisjes aan mijn wiel hingen als ik het eerste groepje inhaalde waar de latere winnares Rosindale (GBR) inzat, maar tot mijn verbazing had ik dit gat alleen toegereden. Daarna fietsten Rosindale, Sieberger en ik het gaatje naar het groepje met landgenote Charlotte Deldaele toe. Maar we gingen verder op ons elan en fietsen het gaatje ook nog dicht naar de kopgroep, waar Rachel Klamer inzat. Ik beschikte over super fietsbenen maar wist dat ik niet te veel werk meer mocht verrichten als ik nog een goede looptijd wou neerzetten. Dus besliste ik om me wat meer achteraan in de groep te vestigen. Soms nam ik de kop nog eens over, maar echt gereden in de groep werd er niet. Enkel Rosindale deed eigenlijk veel kopwerk. Toen de laatste ronde werd ingezet kwam zelfs de achtervolgende groep nog bij ons. Deze hadden een minuut dichtgereden. Daaruit bleek dat ons tempo in de kopgroep niet zo hoog lag! Het was vooral belangrijk om mij goed te positioneren in de groep zodat ik een snelle wissel zou kunnen doen. Ik wisselde als 4e en begon samen te lopen met de kop. Op voorhand had ik mezelf voorgenomen om mee te starten met de eersten als ik mee was in de kopgroep, dus probeerde ik dit ook. Ik heb de eerste 2 rondjes goed stand kunnen houden maar daarna begon ik toch mijn inspanningen te voelen die ik had gemaakt in het fietsen. Als ik de uitslag bekeek had ik ook de beste fietstijd wat een leuke opsteker was J. De laatste ronde kwamen enkele meisjes die hun tweede adem hadden gevonden nog over mij. Ik werd uiteindelijk 10e en had vooraf gehoopt op een top 10 plaats. Ik mag dus stellen dat ik heel tevreden ben. De evolutie die ik heb gemaakt met vorig jaar is heel groot. Ik kan niet verklaren waarom ik zo een slecht zwemnummer heb neergezet maar trainer Kurt en ik kunnen hier alleen maar aan werken! De selectiecriteria voor het WK in Londen was top 10 voor U23. Dus heb ik in principe voldaan aan de criteria. Hopelijk wordt dit nog snel bevestigd door de federatie.
Mijn volgende wedstrijd is het WK mixed team relay in Hamburg samen met de Belgische ploeg. Maar eerst vertrek ik voor 2 weken naar de Alpen op stage!
Veel liefs, Sofie Hooghe