From Zero To Hero noemen ze onze bende starters. Awel, mooier kan je mijn (voorlopig) verhaal niet benoemen. Na de prikkeling door onze sportende dochters, nam ik vorig jaar de beslissing om ook eens iets sportiever te doen dan ‘naar sport gaan kijken’. Na het wegtrainen van de overtollige kilo’s nam ik deel aan ‘Start To Crawl’ en ‘Start To Run’. Gewoon fit worden was de opdracht en het einddoel. Dat je daarvoor 40 moeten geworden zijn om ineens de kriebels te krijgen om me toch eens te wagen aan een wedstrijdje (een supervroege midlifecrisis zeker?) !! En kijk, na een eerste aarzelende poging in een vriendenwedstrijd in Bornem en de Just For Fun in Zwevegem, stond er gisteren een (recreatieve) duathlon op het menu waar toch al wat “echte” atleten aan deelnamen.
Man man man: alweer een zotte start waarbij ik als laatste de eerste bocht doorkwam: veel plezier was er die eerste meters niet bij. Maar dan kwamen de pogingen om van de laatste plaats weg te geraken. Fietsen was vooral beuken tegen de wind in, maar ik denk dat ik in mijn leven nooit eerder zo hard heb gefietst (neem van mij aan dat een gemiddelde halen van 32 km/uur, alleen en tegen wind voor mij overeenkomt met een glansprestatie). Het tweede lopen is dan vooreerst pijnlijke kuiten en dreigende krampen, maar daarna vooral genieten:” ik zal het halen” en mijn trouwste supporter (mijn vrouwtje) die me aan de finish staat op te wachten.
From Zero: ja, een echte Hero word ik wellicht nooit al is elke deelname voor mij ook een beetje een overwinning. Op naar een triatlon nu en wie weet nog zoveel meer leuke ervaringen op sportief gebied.
Sammy Coulembier