ChTri’Man Gravelines: DNF (Did Not Fail, Did not Finish)

Afgelopen weekend trotseerden 12 NLT’ers weer en wind in Gravelines (Frankrijk).

Op zaterdag waren de korte afstanden aan de beurt. Ironkids Vic en Arno Ares en Remy Deleersnyder gingen van start : 100 meter zwemmen, 2 km fietsen en 1 km lopen. Het leek alsof het dagelijkse kost was voor hen. Daarna was het de beurt aan Laura en Lise Deleersnyder, Ruben Ares en Marcin Cottem. 250 meter zwemmen, 5 km fietsen en 1500 m lopen + de nodige vlaamse sfeer van de supporters aan de meet. Met 2 knappe podiumplaatsen (Laura 2de en Lise 3de) begon de druk op te lopen voor de volwassenen.

Ikzelf maakte een comeback in de triatlon na een knie-operatie. De 400 meter zwemmen, 12 km fietsen en 2,5 km lopen verliepen zoals gepland. En de knie zorgde voor geen hinder. Heel tevreden en al dromend naar een volgende uitdaging, ging ik de finishboog voorbij.

Nathalie Vryghem, die dit jaar al een knappe prestatie in Brugge neerzette, zwom 750 meter, fietste 24 km (in 5 beaufort wind!) en liep 5 km (in een goed gevend zonnetje). Het was een lastige wedstrijd, maar daar zwegen de dames over om de heren die de volgende dag de lange afstand moesten overbruggen niet nerveus te maken.

Zondag moest het ‘The Day’ worden. Frederic Ares, Vincent Cottem, Jeffrey Vanhoucke en Kevin Huysentruyt gingen voor de lange afstand. (3,8 km zwemmen, 180 km fietsen, 42 km lopen). Om 4 uur ’s morgen uit de veren voor een ontbijt. Om 6 uur ’s morgens reeds in de wissel om de laatste voorbereidingen te treffen. Het ging er rustig aan toe. Pascal Loncke en Steven Van Dessel, die een halve triatlon gingen doen, waren speciaal vroeger langs gekomen om de heren nog wat te steunen en moed te geven. Het zag er goed uit, windstil en droog. Dan was het zover: de start om 7 uur.

Vincent kwam als 1ste uit het water. Maar hij was de wissel nog niet buiten of Fré kwam de wisselzone reeds binnen. Jeffrey en Kevin zwommen ook wat ze waard waren en starten met veel zin het fietsen. Fré had Vincent al vroeg in de eerste ronde te pakken en raasde aan een gemiddelde van ongeveer 38 km/uur verder. Na de eerste rond van 90 km begon het wat te druppelen en begon de wind sterk op te komen. En zoals men wel weet : na de stilte komt de storm. En inderdaad de hemelsluizen gingen open. : donder, bliksem, hagel, regen, zowat 20-tal minuten aan een stuk.  Plots leek het wel nacht. Straten lagen blank, ambulances reden op en neer. De supporters keken er naar en hoopten stiekem dat hun ventje niets was overkomen. Nathalie was opgelucht toen Fré binnenreed. Het duurde stukken langer dan gedacht toen Vincent plots met 1 arm in verband (aangelegd door een sympathieke toeschouwer) en in een niet gewone fietshouding binnenkwam. Game over voor Vincent. Hij werd onder begeleiding naar de EHBO gebracht om later in het ziekenhuis te worden gehecht aan de arm. Een zalfje voor de ontgoocheling was niet te vinden in de EHBO. Toen Vincent in het ziekenhuis was, fietste Jeffrey na 2 lekke banden op zijn velg naar de wissel, nadien gevolgd door Kevin.. De marathon, zoals altijd op karakter, werd door de 3 overgebleven atleten tot een goed einde gebracht. Fré finishte in 9u28, Jeffrey in 11u42 en Kevin in 13u02.

Ook Steven, Pascal en Simon Callewaert brachten hun halve triatlon (met 3km zwemmen!) tot een goed einde. De dag eindigde nog met een stralend zonnetje.

Het werd ‘desondanks de tegenslag van mijn ventje’ toch een mooi weekend om nooit te vergeten.

Petra Depaepe