Pas vorige week waren we nog aan het nagenieten van de Ironman Austria. Vanavond zit ik alweer achter mijn scherm om een tekstje uit te schrijven. Dit weekend zakte een hele delegatie NLT-atleten af naar Gravelines voor de Ch’triman 2015. Het hele weekend stond in het teken van de triatlonsport. Ondanks het feit dat de weergoden ons niet bijster goed gezind waren was het een evenement om duimen en vingers van af te likken.
Het PAArc is een groot domein dat vooral in het teken staat van openwaterzwemwedstrijden. Deze locatie staat echter ook ieder jaar garant voor het Ch’triman weekend ! Op zaterdag hebben de kindjes hier een heuse triatlon kunnen afleggen met zwemmen in open water, grote wisselzone met al aanzienlijke loopafstand ertussen, fietsen op de weg en lopen op het domein. Zowel in de reeksen 8-9 als in de reeksen 10-13 stonden er heel wat kleine NLT-ers aan de start.
Uiteraard – we zijn niet chauvinistisch – waren de briefings volledig in het Frans. Iedereen kent toch wel Frans nietwaar. We kregen gelukkig al snel toelating van de referees om mee op het ponton de instructies wat vlug te vertalen in ons sappig Westvloms. De eerste sportievelingen die het ruime sop mochten kiezen waren Vic en Arno Ares en Remy. Tussen allemaal Franstalige triatleetjes hebben ze super hun mannetje gestaan. Korte tijd later was het de beurt aan Marcin Cottem, Ruben Ares en Laura en Lise. Zij mochten al effectief een toertje rond de boei zwemmen. Bij de exit uit het water werden alle kindjes op het droge geholpen en was het koersen richting wisselzone.
De kindjes hebben het allemaal prachtig gedaan, maar wij waren vooral onder de indruk van Laura. Ze is vlotjes uit het water geklommen in een persoonlijke besttijd in open water. Ze heeft daarna sterk haar mannetje gestaan in het fietsonderdeel. En ook tijdens het lopen kon ze haar glimlach, en haar voorsprong bewaren. Ze was wellicht wel super gemotiveerd, enerzijds omdat ze de hete adem van haar zus in de nek voelde en anderzijds omdat ze na de podiumplaatsen van broer en zus vorige week vond dat ze iets recht had te zetten.
Laura kwam met een stralende lach als tweede dame over de finish !
De ontnuchtering kwam later toen bleek dat er maar 1 podiumsessie zou zijn en dat na alle wedstrijden. We hebben dus een beetje geduld uitgeoefend en zijn dan maar 4 uur ter plaatse gebleven om onze oudste dochter haar gloriemoment niet te ontnemen.
Gelukkig werd het wachten heel wat aangenamer gemaakt doordat we ondertussen duchtig konden blijven supporteren voor Petra (Cottem) en Nahalie (Ares) die ook op hun beurt een puike wedstrijd hebben afgewerkt. Er stond een heel strakke wind en nu en dan een regendruppeltje zorgden er voor dat we ons werkelijk in ‘Le Nord’ bevonden. Terwijl Vlaanderen ondergedompeld leek in een zweetbadje was het voor ons prachtig draaglijk 22°C.
Kort voor 19h werd eerst nog de briefing gegeven voor de echte triatleten die de dag nadien hun wedstrijd zouden afwerken : nu al dikke proficiat aan de prachtige resultaten die ongetwijfeld Fré Ares, Vincent Cottem, Jeffrey Vanhoucke, Kevin Huysentruyt zouden neerzetten op de XXL (226) en Pascal Loncke, Simon Callewaert, Steven Van Dessel op de XL (113) op zondag !
Daarna rond 19h20 was het zover. Tot onze grote verrassing was er echter nog een apart podium voor de 10-11-jarigen en voor de 12-13-jarigen die in dezelfde reeks zijn gestart. Nog groter was onze verrassing toen bleek dat Lise het brons had gepakt. Ons wachten werd dus dubbel beloond. We zijn echter vooral trots en blij dat ook Laura dit weekend in de prijzen kon delen.
Kris Deleernsyder