Het afgelopen seizoen heb ik niet echt de tijd gehad om verslagen door te sturen over afgelopen wedstrijden. Toch deed ik één van mijn betere seizoenen. Daarom een verslag over het afgelopen seizoen.

Na enkele loopwedstrijden, het clubkampioenschap, ploegentriatlon en het mixed team relay startte mijn individuele triatlonseizoen met de kwarttriatlon van Beernem. Onder extreem warme omstandigheden kon ik meteen de goede conditie en het gevoel tijdens de voorbereiding omzetten in een uitstekende prestatie. Ik werd 8^ste en kon toch sterke atleten zoals SMO-er Lowie Dewitte het nakijken geven. Ik keek al uit naar de rest van mijn seizoen.

Enkele weken later stond ik aan de start in Wevelgem/Gullegem voor de triatlon die de naam van onze sponsor ‘Sportics’ draagt. Bij het bekijken van de deelnemerslijst wist ik dat ik hier wel eens dicht kon eindigen. Na het zwemmen zag het er meteen naar uit dat het een eenzame en natte reis zou worden. Ik kwam rond de 8^ste plaats uit het water maar kon tijdens het fietsen naar een 4^de plaats. De eerste twee plaatsen bleken bij het uitlopen van de laatste wissel al bezet. De 3^de plaats was nog niet volledig onmogelijk. Uiteindelijk moest ik toch nipt de duimen leggen en finishte ik als 4^de op een zucht van het podium. Ik werd wel 3^de in mijn categorie.

Na de twee kwarts volgde het zwaarste deel van mijn seizoen. Drie loodzware langere triatlons. De eerste was Aarschot! Een 2-tal weken voor het BK halve triatlon testen de Belgische toppers hier nog eens de benen. Het bleek een heel selectieve triatlon! Lang zwemmen, een stevig fietsparcours en een heel heuvelachtig loopparcours. Het werd vechten tot op de meet. Heel tevreden werd ik 14^de in een zwaar deelnemersveld. Met vertrouwen keek ik dus uit naar mijn hoofddoel dit jaar. Het EK 70.3 Ironman in Wiesbaden.

Wiesbaden is qua deelnemersveld en parcours één van de zwaarste in het 70.3 circuit. Ik deed een heel degelijke en gelijklopende wedstrijd en werd uiteindelijk 97^ste op 2500 deelnemers, 24^ste op 200 deelnemers in mijn categorie. Tot mijn verwondering bleek dat een WK-selectie helemaal niet veraf was. Doordat ik eenmaal in een sterke categorie zit, kwam ik een 3-tal minuten te laat aan. Was ik 2 jaar ouder geweest dan was ik met dezelfde tijd zeker geselecteerd.

De laatste wedstrijd van mijn triatlonseizoen was de halve triatlon ‘Belman’ in Robertville. De weersomstandigheden en het loodzware parcours maakten van deze wedstrijd eerder een overlevingskoers dan een triatlon. Na een goede zwembeurt zat ik in 4^de positie en fietste ik snel helemaal alleen met niemand voor of achter mij. Het werd een gevecht tegen onderkoeling door de hevige regen die maar bleef met bakken uit de lucht vallen. Daarnaast waren er heel weinig seingevers en de bepijling was soms erg onduidelijk. Daardoor reed ik, tot 2x toe, verkeerd en maakte ik een stomme schakelfout waardoor ik van de fiets moest om de ketting van tussen mijn kader te trekken. Niettegenstaande deze pech verloor ik slechts 4 minuten op de leider in de wedstrijd en vatte ik het lopen aan in 6^de positie. Licht onderkoeld en verkrampt duurde het 2 rondes tot ik mijn ritme vond. Uiteindelijk werd ik 8^ste en 3^de in mijn categorie.

Bram Laevens