Zaterdag is het Belgisch kampioenschap voor de jeugd doorgegaan in Viersel. Na een lange en intense voorbereiding was het voor de trainers, ouders, supporters en atleten nagelbijtend afwachten of het harde labeur van de voorbije maanden resultaat zou opleveren. Het vertrouwen in een goede afloop was groot. Maar of dit gewettigd was weet je pas aan de finish.

Op voorhand hadden de trainers en begeleiders alle mogelijke wedstrijdscenario’s bedacht. Op elk scenario werd met de atleet een strategie bedacht en besproken om het wedstrijdverloop waar wij konden naar onze hand te zetten.

Geen enkel wedstrijdverloop is anders gegaan dan de scenario’s die wij in gedachten hadden. Eén gouden (Hannelore) en één zilveren medaille (Cato) is de medailleoogst dit jaar op de Belgische jeugdkampioenschappen. Grosso modo hebben wij in beide wedstrijden eenzelfde wedstrijdverloop gehad. Voor Hannelore draaide dit positief uit, voor Cato echter draaide dit negatief uit. Zo zie je maar. In de sport heb je veel in eigen hand. Maar soms moet men zich neerleggen bij het feit dat de omstandigheden mee het eindresultaat bepalen.

Sometimes you win, and sometimes you lose.

Maar wat mij naast het sportieve resultaat nog het meest plezierde was dat wij opnieuw met een enthousiaste bende supporters langs de kant stonden om samen onze atleten aan te moedigen. Het was precies dat wij 10 jaar terug in de tijd gekatapulteerd waren. Bart en Pascal hadden hun mobilhome de vrijdag al netjes langs het parcours geplaatst. Tussen de mobilhomes stond de tent waaronder de atleten konden schuilen voor de brandende zon. Voor tattoo Bart was de tent de plaats van afspraak om het wedstrijdnummer te zetten. Kortom, wij hadden opnieuw het “wij-gevoel “.

Het is fijn om op zo’n manier het bijna-einde van het seizoen te mogen meemaken. Het is ook het bewijs dat wij de teamspirit nog steeds in ons hebben. Het is een aanmoediging voor iedereen om voor volgend seizoen zoveel als mogelijk van triatlon opnieuw een belevenis te maken.

Bedankt aan iedereen om van dit BK opnieuw een sportieve NLT-hoogdag gemaakt te hebben.

Johan Van Wonterghem.